Op 02 april jl. ontvingen we het droevige bericht dat is overleden medeparochiaan, dorpsgenoot en oud vice-voorzitter van het kerkbestuur de heer Quirinus Ignatius Antonius Lagerberg, bij ons in het dorp Nes beter bekend als Rinus.
We moeten afscheid nemen van een markant en geliefd persoon, welbekend bij velen in en rondom het dorp en tot ver in de regio. Was het niet vanwege de duiven die regelmatig in scheervlucht over het dorp vlogen, waar Rinus overigens zeer succesvol mee was, dan was het wel als een van de taxi’s met het bekende embleem Lagerberg voorbij reed. Rinus was zichtbaar veelvuldig aanwezig. En natuurlijk vanuit zijn positie als vice-voorzitter van het toenmalige kerkbestuur van onze St.Urbanusparochie.

Velen zochten zijn steun op de verdrietige momenten bij het verlies van een dierbare. Rinus was dan altijd een van de eerste personen die je als nabestaande belde om, naast het in gang zetten van het vele regelwerk, het moeilijke nieuws bekend te maken en te delen. Rinus was een steunpilaar waar de parochie van op aan kon. Tijdens de vele bestuursvergaderingen waar we als lid van het team bij hem thuis aanschoven, was dat altijd weer duidelijk. Mooie momenten hebben we daar beleefd, het ene moment serieus, dan weer ruimte voor humor en lol. Met hart en ziel heeft hij zich voor de St.Urbanus ingezet. Zo wilde de Bisschoppelijke Machtiging voor een van de vroegere werken aan de kerk maar niet vlotten. Eigenhandig is hij toen naar het desbetreffende bureau gereden om deze ter plekke te regelen (‘..Ik ga niet weg voordat ik ‘m heb, zei hij met gekheid..!’), wat vervolgens ook lukte! Moest er geklust worden voor de kerk: zijn schuur was altijd beschikbaar. Daar kon je dan ook de nodige spulletjes vinden om te gebruiken wat je nodig had, Rinus hield niet van weggooien als het nog gebruikt kon worden. In zijn geloof was Rinus standvastig en overtuigd. Dieper op de zaken ingaan was niet nodig, het was gewoon zo. Het gaf ook blijk van zijn nuchtere kijk op zaken, waarmee hij (in combinatie met ook een tikkeltje eigenzinnigheid) menig lastig dossier welke op de parochieweg kwam tot een goed einde wist te brengen. Hij werd daarbij geholpen door de vele vrijwilligers in en om de kerk én door zijn thuisfront die hem daarbij terzijde stond, door dik en dun. Het maakte de St.Urbanusparochie tot een hecht geheel, wat nu nog steeds zichtbaar en voelbaar is. Dank je wel daarvoor!

De laatste jaren werden steeds zwaarder voor hem. Uiteindelijk werd ook duidelijk waarom: dat hij een ziekte onder de leden had die geen weg terug kende en dat vond hij maar moeilijk te accepteren. Rinus hield van het leven. Daarbij werd hij liefdevol verzorgd door zijn steun en toeverlaat Cilia Krak. Het Hoge Heem was waar hij de laatste maanden verbleef, het viel hem regelmatig zwaar. Thuis komen deed hij altijd graag, ook al was het steeds moeilijker om dat praktisch voor elkaar te krijgen. Dan kon je hem in de zomer zien zitten aan de Amsteldijk op het terras voor zijn huis, zijn hand opstekend als je voorbij reed.
Vanwege zijn teruglopende gezondheid is hij afgelopen donderdag naar een hospice verhuisd, alwaar hij op vrijdag 02 april jl., op Goede Vrijdag, overleed.

De uitvaart zal plaatsvinden op vrijdag 09 april om 11.00 uur in zijn St.Urbanuskerk te Nes aan de Amstel. Graag verwijzen we u naar de rouwcirculaire die, zodra beschikbaar, hier toegevoegd zal worden. Na de uitvaartdienst zal Rinus begeleid worden naar zijn laatste rustplaats op ons kerkhof ‘Vreedenhof’. Vanwege de afgekondigde maatregelen rondom het Coronavirus door de overheid kan men alleen op uitnodiging van de familie aanwezig zijn bij de uitvaartdienst waarin we afscheid nemen van Rinus. Men wordt verzocht om bij entree, het lopen door en bij het verlaten van het kerkgebouw een eigen mondkapje te dragen.

We wensen familie, zijn dierbaren en allen die hem nu zo moeten missen, heel veel sterkte bij het dragen van dit verlies.

Uw parochieteam.